ZAL DOSKONALY

W  sytuacji, gdy nie ma możliwości wyznania grzechów przed kapłanem, należy:
  1. wzbudzić w sobie pragnienie przyjęcia sakramentu pokuty (z postanowieniem przystąpienia do niego przy najbliższej okazji);
  2.  zrobić rachunek sumienia i w odniesieniu do wykrytych grzechów postanowić nie popełniać ich w przyszłości (jak w ramach przygotowania do spowiedzi sakramentalnej);
  3. wzbudzić w sobie żal za popełnione grzechy ze względu na miłość do Boga – tak uczciwie, jak tylko potrafimy;
  4. [pożyteczne, lecz niekonieczne:] przyjąć sobie jakiś czyn pokutny w ramach pokuty za grzechy;
  5. przyjąć Komunię świętą (sakramentalnie lub duchowo).
Instrukcja opracowana przez ks. Grzegorza Strzelczyka

INSTRUKCJA DO „ŻALU DOSKONAŁEGO”

Częścią Tradycji Kościoła katolickiego jest przekonanie, że „żal doskonały”, czyli taki, który przeżywamy ze względu na miłość do Boga, połączony z pragnieniem spowiedzi, skutkuje odpuszczeniem grzechów ciężkich.

Sobór Trydencki (1551) naucza:
„Ponadto [sobór] naucza, że chociaż zdarza się, iż skrucha ta jest niekiedy dzięki miłości doskonała i pojednuje człowieka z Bogiem zanim jeszcze sakrament zostanie przyjęty, niemniej jednak pojed-nania tego nie należy przypisywać samej skrusze bez zawartego w niej pragnienia sakramentu. Skrucha zaś niedoskonała – zwana «atritio», która zwykle powstaje z przemyślenia brzydoty grzechu lub ze strachu przed gehenną i karami – jeśli w nadziei przebaczenia wyklucza wolę grzeszenia, oświadcza [sobór], nie tylko nie czyni człowieka hipokrytą i większym grzesznikiem, ale jest prawdziwym darem Boga i poruszeniem Ducha Świętego, nie zamieszkują-cego jeszcze w duszy, ale tylko poruszającego, przez co wsparty penitent przygotowuje sobie drogę do sprawiedliwości” (Sobór Trydencki, Nauka o sakramencie pokuty, r. 4).

Katechizm Kościoła Katolickiego naucza w nr 1452:
„Gdy żal wypływa z miłości do Boga miłowanego nade wszystko, jest nazywany ‘żalem doskonałym’ lub ‘żalem z miłości’ (contritio). Taki żal odpuszcza grzechy powszednie. Przynosi on także przebaczenie grzechów śmiertelnych, jeśli zawiera mocne postanowienie przystąpienia do spowiedzi sakramentalnej, gdy tylko będzie to możliwe” [podkreślenie moje – G.S.]


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

ODDANIE33 dzień 8

„PRZYSZŁO DO SWOJEJ WŁASNOŚCI” (J 1,11) Pierwsze zdania Ewangelii świętego Jana objawiają nam, że WSZYSTKO stało się przez Słowo, a bez Niego  „nic się nie stało, co się stało”.  Nikt z nas nie zdecydował o swoim zaistnieniu. Nie jestem źródłem swojego życia. Życie jest darem, który otrzymałem od Boga.   Jestem własnością Boga. W pierwszym rzędzie przez to, że Bóg mnie stworzył. A jeszcze bardziej przez chrzest, w którym Bóg naznaczył mnie pieczęcią, która mówi, że należę do Niego. Pieczęć jest czymś nienaruszalnym.     Mówi o tym jeden z najpiękniejszych fragmentów Biblii: „Ale teraz tak mówi Pan, Stworzyciel twój, Jakubie, i Twórca twój, o Izraelu: »Nie lękaj się, bo cię wykupiłem, wezwałem cię po imieniu; tyś moim!«”   (Iz 43,1).   O tej prawdzie „śpiewa” oblubienica z pieśni nad pieśniami, w słowach: „Mój Miły jest mój, a ja jestem Jego”   (PnP 2,16)   Pięknie tę rzeczywistość wyraża słowo „OD-DANIE”. Oddać mogę tylko coś, co nie należy d...
Czytaj więcej

ODDANIE33 dzień 28

ROZWAŻANIE DNIA: „W ZJEDNOCZENIU Z SERCEM JEZUSA I MOCĄ JEGO MIŁOŚCI”   Akt poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi to nie jest mój indywidualny, prywatny akt. Łączę się z Sercem Jezusa i poświęcam się Maryi mocą Jego Miłości.   Jezus jest wiecznym kapłanem i to On dokonuje „poświęcenia”, czyli „konsekracji”: całkowitego oddania mnie Bogu na własność, na ofiarę i na służbę. Właściwą konsekracją mojej osoby był Chrzest Święty. Akt poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi jest realizacją oraz wypełnieniem tego, do czego Bóg uzdolnił mnie przez chrzest. W zjednoczeniu z Sercem Jezusa to znaczy: w zjednoczeniu z Eucharystią. Serce Jezusa bije w Eucharystii. Eucharystia jest tajemnicą CAŁKOWITEGO ODDANIA.   W każdej Eucharystii Jezus oddaje się cały Ojcu. W każdej Komunii Świętej Jezus oddaje mi CAŁEGO SIEBIE.   Przez Komunię Świętą Jezus mówi do mnie: „CAŁY JESTEM TWÓJ”.   Oddając się całkowicie Maryi – łączę się z Jezusem: Jezus wszedł do łona Maryi przez akt Wc...
Czytaj więcej